Het volkomen verwarde leven
Vermorste tijd aan dwazen,
Verdween in doelloos grazen,
Was zonder enig plan,
En genoot ervan.
Het volkomen verwarde leven
Dwaalde door de binnensteden,
Werd door daklozen aanbeden,
Was zonder een besef van tijd,
Van elke plicht bevrijd.
Het volkomen verwarde leven
Verstrooide ’s nachts de sterrenkralen,
Verspreidde roze ochtendstralen,
Danste in het volle licht,
Als dwaas zonder gewicht.
Het volkomen verwarde leven,
Verdween in de moderne tijd,
Verjaagd door burgermannen nijd.
Maar zie… zij glanst nog in de ogen,
Van hen die gekte schaterend gedogen.